fimmtudagur, október 30, 2008

Hugleiðingar á krepputímum

Djöfulsins kreppa. Ég var að spá í að skrifa hérna einhver háfleyg og falleg orð í algeru tilgangsleysi til að vera rosalega artí fartí og hipp og kúl en djöfullinn: ég er bara of af-pissuð til að geta það hreinlega (var að fá leiðinlegar kreppufréttir). Mig langar bara að blóta og geri það hér með (ATH: Ábyrgir foreldrar vindamlegast haldið fyrir augun á börnunum ykkar, séu þau að lesa þetta): ANDSKOTANS DJÖFULSINS FJANDANS FJÁRANS HELVÍTIS ANSVÍTANS KÚKALABBA DRULLUFOKKINGS KREPPUFJANDI!!! Og hvað eigum við að gera þegar við erum öll orðin atvinnulaus? SEGÐU MÉR ÞAÐ KÆRI DAVÍÐ??? Þú sem ert dírkaður og dáður af grunlausu gömlu fólki sem fylgir sjálfstæðisflokkinum BARA af því að foreldrar þeirra gerðu það á sínum tíma í blindri trú. Fjandinn hafi alla stjórnmála menn bara. Nema Jóhönnu Sigurðardóttir nöfnu mína sem er bara helvíti fín kelling með rauða munninn sinn fyrir neðan nefið sitt. Eina manneskjan með viti í íslenskum stjórnmálum í dag. Æ fokk it, nenni þessu ekki.... ég ætla að fá mér bjór!